Beekdalen
Het beekdalenlandschap ligt langs kleine beken en rivieren op zandgronden in Drenthe, Overijssel, Gelderland, Brabant en Limburg. Het is een zeer gevarieerd landschap met natuurlijke waterlopen, weilanden, akkers, houtige elementen en bos.
Beekdalen zijn relatief laaggelegen gebieden aan weerszijden van beken in een hoger gelegen dekzandgebied. De overgangen tussen hoog en laag (gradiënten) zijn zeer divers, als gevolg van verschillen in grondsoort, reliëf en waterdoorlatendheid. Ook het grondgebruik is zeer gevarieerd: weilanden, akkers, houtige elementen en bossen wisselen elkaar af. De bodem bestaat vaak uit een humusrijk en vruchtbaar klei- of zaveldek op een ondergrond van veen of zand. Water speelt in deze gebieden een grote rol: gronden worden gevoed door grondwater en kwel, maar kunnen ook periodiek met inundatie en stagnatie te maken krijgen, vooral in gebieden waar beekdalen zijn rechtgetrokken. Tegenwoordig is er meer inzet om beken weer in hun oude loop te laten meanderen. De kleine, onregelmatige kavels in beekdalen werden vanouds vooral als hooiland gebruikt. Kleinschalige akkerbouw, met gewassen als aardappelen, granen, maïs en groenten, vindt plaats op hogere delen nabij de beek. Waar vernatting plaatsvindt, maakt reguliere akkerbouw plaats voor natte teelten, veeteelt of natuurgraslanden.
