Natuur en stikstof: doen wat moet en kan
Het adviesrapport ‘Doen wat moet én kan’ van de Ecologische Autoriteit concludeert dat het slecht gaat met de stikstofgevoelige natuur in Nederland. De overheid moet en kan nu noodmaatregelen nemen om de eigen natuurdoelen nog te halen. In dit kennisuur worden de analyses uit het rapport besproken.
Stimuleren van acrotelmontwikkeling in hoogveenrestanten
Herstel van actieve hoogveenvorming vereist stabiele waterstanden en ontwikkeling van een veenmosrijke acrotelm. Onderzoek (2017-2021) toont dat herintroductie van bultvormige veenmossen mogelijk effectief is, mits hydrologische stabiliteit en microklimaat optimaal zijn, ondanks droogte-uitdagingen.
Acrotelmontwikkeling hoogveen
Dit onderzoek richtte zich op het herstel van acrotelms in Nederlandse hoogvenen door herintroductie van bultvormende veenmossen. Belangrijkste bevindingen zijn dat bultvormers goed gedijen bij plas-dras condities met strobedekking, en dat een hoge dichtheid van introductie en hoge CO2-concentraties gunstig zijn. Het succes hangt af van hydrologische omstandigheden en concurrentie met bestaande veenmossen.
Monitoring van zonnebaarsbeheer – wegvangen en introductie van snoeken
Zonnebaarzen veroorzaken schade in Nederlandse natuur, vooral in stilstaande wateren. Snoekintroductie helpt de populatie stabiliseren, maar herstelt inheemse fauna slechts gedeeltelijk door droogte. De effectiviteit van snoeken als bestrijdingsmiddel is onduidelijk, vooral voor amfibieën. Andere maatregelen zijn soms nodig.
Verzuring van loofbossen op droge zandgronden en herstelmogelijkheden door steenmeeltoediening
In het pleistocene zandlandschap hebben atmosferische depositie van stikstof en zwavel geleid tot bodemverzuring en vermesting, wat resulteerde in verlies van voedselarme habitats. Onderzoek toont aan dat steenmeeltoediening de bodemchemie en bosgezondheid kan verbeteren, hoewel verder onderzoek nodig is.
No regret maatregelen in relatie tot Zwarte specht
In verschillende N2000-gebieden in Nederland, zoals Noord-Brabant, Gelderland en Drenthe, is de populatie Zwarte specht te laag, wat ruimtelijke ontwikkelingen bemoeilijkt. Provincies zoeken naar maatregelen die de populatie kunnen versterken, met succes in Limburg, maar de oorzaak blijft onbekend.
