Bevloeiing met oppervlaktewater als herstelmaatregel in basenrijke trilvenen

Probleemstelling

Basenrijke verlandingsvegetaties, waaronder trilvenen (H7140A), behoren tot de Natura 2000 habitats met de hoogste biodiversiteit in Nederland. Deze vegetaties staan echter sterk onder druk, waardoor de staat van instandhouding van basenrijke trilvenen zeer ongunstig is. Dit komt vooral door (a) verzuring van bestaande trilvenen door te hoge atmosferische N-depositie, (b) verzuring door onvoldoende contact met basenrijk grond- of oppervlaktewater en (c) eutrofiering door te hoge P-aanvoer via het oppervlakte- of grondwater. 

Dit onderzoek moet duidelijkheid geven onder welke omstandigheden het zinvol is om bufferende stoffen in te brengen door middel van bijvoorbeeld bevloeiing om verzurende verlandingsvegetaties te behouden en herstellen.  Het onderzoek moet leiden tot een leidraad en beslisboom die voor beheerders en beleidsmakers aangeeft onder welke omstandigheden en hoe bufferende stoffen kunnen worden ingebracht op een specifieke locatie. Of dat beter door middel van een andere techniek bufferende stoffen kunnen worden ingebracht in verzurende verlandingsvegetaties.