Kwantificering van ecologisch relevante kwelfluxen voor grondwaterafhankelijke habitattypen in beekdalen

Probleemstelling 

Veel terrestrische habitattypen in beekdalen zijn afhankelijk van toestroming van basenrijk en nutriëntenarm grondwater. Kwel zorgt voor buffering van de zuurgraad en voor continu hoge grondwaterstanden. Als gevolg van ontwatering en onttrekking van grondwater, is deze toestroom sterk afgenomen. Dit leidt tot verzuring en verdroging, waardoor veel basenrijk-afhankelijke vegetatietypen zijn verdwenen of sterk in kwaliteit achteruit zijn gegaan. Bij de uitwerking van inrichting- en beheersmaatregelen in beekdalgebieden wordt vaak herstel van kwelfluxen nagestreefd. Hiervoor gebruiken beheerders bijna altijd regionale grondwatermodellen. Uit lopend OBN-onderzoek blijkt echter dat verschillende methoden om kwelfluxen te kwantificeren in hetzelfde gebied leiden tot zeer uiteenlopende resultaten. Dit maakt het lastig om te bepalen in welke mate fluxen moeten worden verhoogd om kwelafhankelijke habitattypen te beschermen. Datzelfde geldt voor het beoordeling van bestaande en nieuwe activiteiten zoals aanleg van drainagemiddelen en grondwateronttrekking voor beregening of drinkwaterwinning.

Doel van het onderzoek

Dit onderzoek heeft als doel bestaande methodes om kwel te kwantificeren op basis van veldmetingen op een rij te zetten. In het onderzoek worden enkele methoden uitgewerkt om ecologische relevante kwelfluxen te kwantificeren. Vervolgens worden de perspectiefvolle methoden uitgetest en geëvalueerd op een dataset met hoogfrequente grondwaterstandsmetingen in verschillende gebieden met diverse kwelafhankelijke habitattypen. Op basis van habitattype en de lokale situatie en atmosferische zuurdepositie wordt een methode ontwikkeld waarmee de kwelfluxen bepaald kunnen worden. Tot slot kan er een link gelegd worden tussen empirische bepaalde fluxen en fluxen uit regionale modellen, om zo inzicht te krijgen in eventuele afwijkingen tussen beide en de oorzaken die hieraan ten grondslag liggen.