In Nederland komt de invasieve watercrassula (Crassula helmsii), afkomstig uit Australië, steeds vaker voor in natuurterreinen. Hier bedreigt deze woekeraar inheemse plantensoorten, waaronder die uit zwakgebufferde vennen (H3130). De uitroeiing van deze exoot blijkt vrijwel onmogelijk en controlemechanismen ontbreken. In dit project is onderzocht of het mogelijk is om watercrassula onder controle te houden en daarmee ecologische schade te voorkomen. De onderzochte mechanismen hiervoor zijn nutriëntenlimitatie en concurrentie met inheemse soorten. Uit een literatuurstudie blijkt dat de soort in vele watertypen kan voorkomen, ook in troebel water en op droogvallende plekken. De soort is aangepast aan een beperkte koolstofbeschikbaarheid. Daarnaast lijkt verrijking met nutriënten een rol te spelen in de invasiviteit van watercrassula: stijging van geleidingsvermogen en fosfaat lijken faciliterend te werken.
In het veld is onderzocht of een goed ontwikkelde vegetatie de vestiging van watercrassula kan verhinderen en of ganzenmest vestiging en groei van watercrassula mogelijk maakt in een gesloten vegetatie. Een goed ontwikkelde vegetatie van oeverkruid en glaskroos bleken de vestigingskans en groei van watercrassula te verminderen. Ganzenmest zorgde vooral op een kale bodem naast een sterkere groei ook voor een betere vestiging van watercrassula. Maar in een gesloten vegetatie had ganzenmest geen effect op vestiging en groei. Dit experiment bevestigt dat watercrassula in intacte
systemen minder kans heeft op vestiging. Bovendien blijkt mest van watervogels bij te dragen aan de sterke uitbreiding van watercrassula.
De laatste onderzoeken, bijeenkomsten en actuele thema’s
Coördinatie van OBN Natuurkennis door VBNE. Financiering door Ministerie van LVVN, Bij12 en de Europese Unie.
Heb je een vraag? Onze deskundigen
geven je graag advies op maat.
Neem contact op met
Geert van Duinhoven
g.vanduinhoven@vbne.nl
06 225 301 25
