Waddeneilandpolders
Waddeneilandpolders zijn laaggelegen, vlakke en open polders die zijn ontstaan door inpoldering van kwelders op de Waddeneilanden. Door ruilkaveling zijn de meeste polders steeds grootschaliger geworden.
Al sinds de Middeleeuwen zijn op de Waddeneilanden kwelders ingepolderd om deze voor de landbouw te kunnen gebruiken. De samenstelling van de bodem varieert: de bodem kan zand, zavel of klei bevatten en kan kalkarm of kalkrijk zijn, terwijl de bovengrond vaak humusarm is. Doorgaans gaat het om vruchtbare bodems. Periodiek kunnen deze nat zijn, vanwege een hoge grondwaterstand. Ook verzilting speelt steeds meer een rol. De waterdoorlatendheid van de bodem kan, afhankelijk van bodemprofiel, sterk variëren. De verkaveling wordt gekenmerkt door regelmatige, rechthoekige kavels, die door ruilverkaveling grootschaliger zijn geworden. Houtige elementen zijn beperkt aanwezig in de vorm van erfbeplanting en windsingels. In de waddeneilandpolders worden vooral (consumptie-)aardappelen, granen, suikerbieten, uien en koolgewassen geteeld.
